Η δεύτερη σεζόν του Little America του Apple TV+, βασισμένη σε αληθινές ιστορίες μεταναστών που τα κατάφεραν, αποτυπώνει πιστά το αμερικανικό όνειρο

Κάποιες ιστορίες (από τις οκτώ συνολικά) κρατούν δεκαετίες και είναι στοχαστικές και βαθιά συναισθηματικές. Άλλες εκτυλίσσονται μέσα σε μία μέρα και έχουν εντελώς φρενήρη ρυθμό.

Όπως το Camel on a Stick, με τον φιλόδοξο Σομαλό εστιάτορα να προσπαθεί να ταΐσει τόνους από κεμπάπ καμήλας τους λευκούς και επαρχιώτες επισκέπτες στο Minnesota State Fair.

Μοναδικός συνδετικός κρίκος; Το ότι όλοι οι –ταλαντούχοι και άγνωστοι– νεαροί πρωταγωνιστές προέρχονται από κάπου αλλού και προσπαθούν να πετύχουν τη δική τους εκδοχή του αμερικανικού ονείρου. Ερχόμενοι, συνήθως, σε αντιπαράθεση με τους γονείς τους, οι οποίοι, ενώ θυσίασαν τα πάντα για να πάνε στην Αμερική, αντιδρούν, όταν βλέπουν τα όνειρα των παιδιών τους να διαφέρουν από τα δικά τους.

Όπως στην περίπτωση του Κορεάτη που τον πιέζουν να γίνει γιατρός, ενώ εκείνος το μόνο που θέλει είναι να φτιάχνει γυναικεία καπέλα. Προσοχή. Αυτό δεν σημαίνει ότι το Little America προωθεί τη φιλοσοφία «West is best».

Αντιθέτως, η υποφωτισμένη αυτή σειρά αποτελεί έναν ύμνο στην πολυπολιτισμικότητα και, επειδή ακριβώς βασίζεται σε αληθινές ιστορίες, σε γεμίζει ανεξίτηλα με αισιοδοξία για το τι υπέροχο μπορεί να προκύψει όταν οι καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων παραμένουν ανοιχτά.

Στο τέλος της ημέρας, το Little America δεν κλείνει τα μάτια στον ρατσισμό, στη μισαλλοδοξία και στα παραφερνάλια της αμερικανικής εμπειρίας, αλλά ούτε και στέκεται μόνο σε αυτά.

Θυμίζει έναν καλοφτιαγμένο δίσκο βινυλίου και κάθε ένα από τα «τραγούδια» που περιέχει στέκεται μια χαρά στα charts. Αν, ωστόσο, μπεις στη διαδικασία να τον ακούσεις από την αρχή ως το τέλος, τότε η έκρηξη θετικών συναισθημάτων που σου προκαλεί αγγίζει επίπεδα Ted Lasso.

ΙΝFO
Δημιουργοί: Έμιλι Β. Γκόρντον, Κουμάιλ Ναντζιάνι, Λι Έιζενμπεργκ
Βαθμολογία στο Rotten Tomatoes: 100%
Η σειρά στριμάρεται από το Apple TV+

ΠΑΝΟΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ – kathimerini.gr