Ο κορονοϊός παρασκευάστηκε σε κινεζικό εργαστήριο; Ε, λοιπόν, και τι έγινε;

Ο κορονοϊός είναι μια τεράστια μηχανορραφία του Μπιλ Γκέιτς; Ε, λοιπόν, και τι έγινε;

Ο κορονοϊός είναι απότοκος του μάρκετινγκ και της απληστίας των εταιρειών που παράγουν εμβόλια; Ε, και;

Το πρόβλημα για τον άνθρωπο και την υγεία του είναι το ποιος φταίει για την ύπαρξη ενός ιού ή η εξεύρεση τρόπων και επιστημονικών μεθόδων να αντιμετωπίζονται, να εξαλείφονται και να περιοριστούν οι ιοί;

Το πρόβλημα του ανθρώπου σήμερα είναι το κατά πόσον ο Μπιλ Γκέιτς έχει διάφορα χούγια ή το πώς κατάφερε να φτιάξει μέσα σε 30 χρόνια μια παγκόσμια τεχνολογική αυτοκρατορία; Σοβαρό θέμα προς συζήτηση είναι το γιατί παρασκευάστηκαν εμβόλια σε χρόνια ρεκόρ, ή το ενδεχόμενο η νόσος Covid-19 να μονιμοποιηθεί στη ζωή μας, γεγονός που θα κάνει ζημιά και στους Κινέζους, αν τελικά αυτοί παρασκεύασαν τον ιό για σαδιστικούς λόγους.

Από αυτή την οπτική γωνιά, ο ψυχρός πόλεμος γύρω από τους κορονοϊούς, και την προέλευσή τους, είναι ανεδαφικός και από πολλές πτυχές επιστημονικά γελοίος. Δείχνει δε απέραντη επιπολαιότητα, αν όχι και ιδιοτέλεια, αυτών που τον τροφοδοτούν.

Ύστερα από την προσεκτική ανάγνωση αρκετών δεκάδων επιστημονικών αναλύσεων και ερευνητών διαπιστώσεων, αυτό για το οποίο οι απανταχού επιστήμονες δεν φαίνε­ται να αμφιβάλλουν είναι ότι ο SARS-CoV-2 προέκυ­ψε εξελικτικά από κάποιον ιό που φιλοξενούνταν σε νυχτερίδες του γένους Rhinolophus και ο οποί­ος μεταπήδησε σε κάποιον άλλον ξενιστή πριν φτάσει να προσβάλει τον Homo sapiens. Είναι ακριβώς αυτή η αδυναμία των επιστη­μόνων να εντοπίσουν τον ενδιάμεσο ξενιστή του ιού, που έδωσε τροφή στη θεω­ρία ότι ο ιός διέφυγε από κάποιο εργαστήριο. Και μά­λιστα όχι από οποιοδήποτε εργαστήριο, αλλά από τα εργαστήρια του Ινστιτούτου Ιολογίας της Κίνας (με έδρα τη Γουχάν), στα οποία με­ταξύ άλλων διενεργούνταν έρευνες για τους κορονοϊούς που φιλοξενούνται σε νυχτερίδες.

Οι νυχτερίδες θεωρούνται το μεγαλύτερο ρεζερβουάρ κορονοϊών. Έτσι, μετά την επιδημία του 2002-2004, οι επιστήμονες του Ινστιτούτου συνέλλεξαν χιλιάδες δείγματα νυχτερίδων από διά­φορες περιοχές της Κίνας προκειμένου να μελετήσουν τους κορονοϊούς, που φιλο­ξενούνταν σε αυτές. Στόχος των ερευνών τους ήταν να αποτραπεί, μέσω της γνώσης, μια επόμενη επιδημία σε περίπτωση νέας ανάδυσης κορονοϊού. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στο εν λόγω ερευνητικό πρόγραμμα συνεργάζονταν και Αμερικανοί επιστήμονες, ενώ υπήρχε και αντίστοιχη χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ. Εκ του αποτελέσματος, το ελάχιστο που μπορεί κανείς να συμπεράνει είναι ότι ο στόχος δεν επετεύχθη! Υπάρχει όμως και μια μερίδα επιστημόνων που υποστηρίζει ότι οι συνά­δελφοί τους στη Γουχάν, όχι μόνο δεν πέτυχαν τον στόχο τους, αλλά πιθανό­τατα βρίσκονται πίσω από την πανδημική εξάπλωση του SARS-CoV-2, η οποία έχει προκαλέσει τόσα δεινά στην ανθρωπότητα.

Είναι πολύ σημαντικό εδώ να διευκρινιστεί ότι κανέ­νας επιστήμονας που σέβε­ται τον εαυτό του δεν υπο­στηρίζει ότι ο ιός είναι εξ ολοκλήρου ανθρώπινο κα­τασκεύασμα. (Το μέγεθος και η περιπλοκότητα του SARS-CoV-2 είναι απαγο­ρευτικά ακόμη και για τον πλέον αποφασισμένο βιοτρομοκράτη!) Αυτό που δεν μπορεί να αποκλειστεί, λένε εκείνοι που υποστηρίζουν τη θεωρία της εργαστηρια­κής προέλευσης του ιού, εί­ναι ότι ο ιός διέρρευσε στην κοινότητα εξαιτίας απρό­σεκτων χειρισμών στο Ιν­στιτούτο.

Η θεωρία αυτή, στη διάδοση της οποίας σημαντικό ρόλο έπαιξε ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, μετά από έναν καταιγισμό αναρτήσεων στο διαδίκτυο, ορισμένες από τις οποίες είναι πανομοιότυπες αλλά σε διαφορετικές γλώσσες (που σημαίνει ότι προέρχονται από το ίδιο κέντρο παραπληροφόρησης), δεν είναι λίγοι αυτοί που προσχωρούν στη θεωρία της εργαστηριακής προέλευσης του ιού. Ωστόσο, παρά τον καταιγισμό των αναρτήσεων και την αοριστία των επιχειρημάτων που προβάλλουν, δεν υπάρχει κάποιο ατράνταχτο επιστημονικό εύρημα το οποίο να δείχνει ότι το στέλεχος του SARS-CoV-2, το οποίο μόλυνε τους πρώτους ασθενείς, προήλθε από ένα πείραμα που «στράβωσε». «Αλλά έχει παρέλθει πολύς χρόνος από την έναρξη της πανδημίας και η απουσία απόδειξης ότι ο ιός πέρασε στον άνθρω­πο από κάποιο ζώο αφήνει έδαφος για να καλλιεργηθούν εναλλακτικά σενάρια.

Και στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν πολλά: ή ο ιός προϋπήρχε σε κάποιο ζώο ή διέφυγε από κάποιο εργαστήριο», γράφει στο «Βήμα της Κυριακής» η κυρία Ιωάννα Σουφλέρη σε ένα υποδειγματικό άρθρο της. Φέρνει δε στο προσκήνιο μια εξόχως σοβαρή πραγματικότητα, αυτήν της μακράς διάρκειας της νόσου. Διότι υπάρχει ένα αυξανόμενο σώμα σοβαρών επιστημόνων, όπως λ.χ. ο Κύριλλος Κοέν, οι οποίοι, χωρίς καθόλου να αμφισβητούν τη χρησιμότητα του να γνωρίσουμε από πού προήλθε ο ιός, επισημαίνουν την ύπαρξη ενός μεγαλύτερου κινδύνου, που είναι η μονιμοποίηση του ιού και των μεταλλάξεών του. Σύμφωνα με αυτούς, η αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας είναι πρωτεύουσας σημασίας και απαιτεί διεθνή συστράτευση και συνεργασία και όχι ξόρκια, αναθέματα και θεωρίες συνωμοσίας…

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου – naftemporiki.gr