Διπλάσιος είναι τελικά ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του μαστού εξαιτίας θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης που χορηγείται στις γυναίκες προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα ενοχλητικά συμπτώματα της εμμηνόπαυσης συγκριτικά με ό,τι πιστεύαν οι ερευνητές πως ίσχυε μέχρι σήμερα. Αυτό είναι το συμπέρασμα νέας μεγάλης μελέτης, η οποία διαπιστώνει ότι η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης αποτελεί άμεση αιτία καρκινογένεσης στον μαστό. Προφανώς, οι διαπιστώσεις της μελέτης θα προκαλέσουν έντονη ανησυχία στα εκατομμύρια γυναικών ανά τον κόσμο που υποβάλλονται στην ορμονική θεραπεία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, όσο πιο μακροχρόνια είναι η θεραπεία, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος. Μόνο η βραχεία θεραπεία ενός έτους φαίνεται να μην εγκυμονεί κινδύνους. Επίσης, οι ειδικοί τονίζουν ότι οι κίνδυνοι δεν εκλείπουν μόλις ολοκληρωθεί η θεραπεία.

Η μελέτη, που εκπονήθηκε από τη διεθνή Συνεργασία Ορμονικών Παραγόντων στον Καρκίνο του Μαστού και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet, συμπεραίνει ότι η μία στις 50 γυναίκες που υποβάλλονται σε θεραπεία συνδυαστικής καθημερινής λήψης οιστρογόνων και προγεσταγόνων επί μία πενταετία θα νοσήσει από καρκίνο του μαστού. Αναλύθηκαν δεδομένα από 58 διεθνείς μελέτες, στις οποίες συνολικά συμμετείχαν 108.000 γυναίκες που νόσησαν από καρκίνο του μαστού, αφού έλαβαν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης κατά την εμμηνόπαυση. Στις δυτικές κοινωνίες, το 6,3% των γυναικών φυσιολογικού σωματικού βάρους θα εμφανίσουν καρκίνο του μαστού στη διάρκεια των 20 ετών που έπονται των πεντηκοστών γενεθλίων τους. Το ποσοστό αυξάνεται στα 8,3% στις γυναίκες που λαμβάνουν τον πιο συνήθη ορμονικό συνδυασμό, οιστρογόνα και καθημερινά προγεσταγόνα. Οι πιθανότητες βελτιώνονται (7,7%) για τις γυναίκες που λάμβαναν προγεσταγόνα μόνο κάθε 10 έως 14 ημέρες. Για όσες έπαιρναν μόνον οιστρογόνα, ο κίνδυνος ήταν 6,8%. Οι παχύσαρκες γυναίκες διατρέχουν ήδη μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού, αφού ο λιπώδης ιστός παράγει οιστρογόνα μετά την εμμηνόπαυση. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η ορμονική θεραπεία δεν αυξάνει τα ποσοστά κινδύνου σε αυτές.

Δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης συνδέεται με τον καρκίνο του μαστού και, σπανιότερα, με καρκίνο των ωοθηκών. Ωστόσο, οι επιστημονικές διαπιστώσεις του παρελθόντος προκάλεσαν εντονότατη αντιπαράθεση μεταξύ των υποστηρικτών της θεραπείας, ανάμεσα στους οποίους πολλοί γυναικολόγοι, και των επιδημιολόγων, που ανησυχούν για τις πιθανότητες καρκινογένεσης. Τέλος, καθησυχαστικό εμφανίστηκε το Βασιλικό Κολέγιο Γενικών Ιατρών, που σε ανακοίνωσή του κάλεσε τις γυναίκες «να μην πανικοβληθούν από τα συμπεράσματα της μελέτης και να εξακολουθήσουν να λαμβάνουν τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης που τους έχει χορηγηθεί, μέχρι να εκδοθούν νέες κλινικές οδηγίες, οι οποίες θα συνιστούν κάτι διαφορετικό».