ΖΩΗ

Καλημέρα

Αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι Εκείνος θα ήθελε να έχουμε το κεφάλι μας στα σύννεφα, κοντά Του, αλλά ότι τα πόδια μας πρέπει να στηρίζονται γερά στη γη...

Νίκος Στρατάκης – Τίγρη (Μουσική στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης/Πρώτη εκτέλεση: Ψαραντώνης)

Έχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη
π’ όλο με περιμένει κι όλο την καρτερώ,
τηνε μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει,
μα ελπίζω να φιλιώσει καιρό με τον καιρό.

Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ για το καλό μου για κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω,
για να της τραγουδήσω τον πιο βαρύ καημό.

όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω,
για να την αγκαλιάσω στον πιο τρελό χορό,
κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της,
μου δίνει την προβιά της για να τηνε φορώ.

Καμιά φορά απ’ το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι,
σχεδόν αγαπημένοι, καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν την μπόρα,
σαν τη στερνή την ώρα που θα επιτεθεί.

και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν την μπόρα,
σαν τη στερνή την ώρα που θα επιτεθεί.