Θυμόμαστε την ιστορία του Ντι Στέφανο, που θεμελίωσε την αντιπαλότητά τους…

Στην ίδρυση της Ρεάλ Μαδρίτης το 1902, τρία χρόνια μετά την Μπαρτσελόνα, έπαιξαν κομβικό ρόλο δύο αδέλφια από τη Βαρκελώνη, ο Τζουάν και ο Κάρλες Παδρός. Παρά την (άτυπη, αλλά ισχυρή) σύνδεση, Μπλαουγκράνα και Μερένγκες, έμαθαν να μισούν οι μεν τους δε. Γιατί; Επειδή εκπροσωπούσαν (και εκπροσωπούν) τις δύο μεγαλύτερες και πιο ισχυρές πόλεις της χώρας και γιατί έχουν μονομαχήσει επανειλημμένως για ποδοσφαιριστές και προπονητές που ενδιέφεραν αμφότερους. Η έχθρα τους (όχι απλή αντιπαλότητα) ενισχύθηκε στη διάρκεια της δικτατορίας του Φρανθίσκο Φράνκο, ο οποίος μισούσε το ποδόσφαιρο, αλλά ήξερε πόσο λαϊκό έρεισμα έχει. Γι’ αυτό και απολάμβανε και εμμέσως στήριζε την κυριαρχία της Ρεάλ στο νεοσύστατο Κύπελλο Πρωταθλητριών τη δεκαετία του ’50. Και, σύμφωνα με ντοκουμέντα της εποχής, τα οποία πάντως αμφισβητούνται απ’ όσους έχουν αντίθετη άποψη, έπαιξε ρόλο στη μεταγραφική νίκη της Ρεάλ στην υπόθεση με τον Αλφρέδο Ντι Στέφανο, που είχε αρχικά κλείσει η Μπαρτσελόνα. Ένα μεταγραφικό σίριαλ που, 70 χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του και έντεκα μετά τον θάνατο της «ξανθιάς σαΐτας», όπως αποκαλούνταν ο Αργεντινός επιθετικός, δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει.

Από έναν χρόνο σε κάθε ομάδα!

Η φυματίωση που χτύπησε τον Λάσλο Κουμπάλα, αστέρι της Μπαρτσελόνα που κυριαρχούσε στις αρχές της δεκαετίας του ’50, οδήγησε τους ανθρώπους της στην αναζήτηση ενός σούπερ σταρ που θα τον αντικαθιστούσε. Ο Ντι Στέφανο τα είχε σπάσει με τη Ρίβερ Πλέιτ και είχε μεταναστεύσει στην Κολομβία για να παίξει στη Μιγιονάριος. Ο καταλανικός σύλλογος έδωσε τα χέρια με τη Ρίβερ, στην οποία ανήκε ο ποδοσφαιριστής, αλλά δεν τα βρήκε με τη Μιγιονάριος, κάτι που έκανε η Ρεάλ. Η Μπάρτσα έφερε στην Ευρώπη τον Ντι Στέφανο, ο οποίος έπαιξε τρία φιλικά ως Μπλαουγκράνα και, μαζί με τον υγιή πλέον Κουμπάλα, συνέθεσαν ένα απίστευτο δίδυμο. Η Ρεάλ, χάρη στις κινήσεις του προέδρου Σαντιάγο Μπερναμπέου και του ταμία Ραϊμούντο Σαπόρτα, έπεισε τον Ντι Στέφανο να αφήσει τη Βαρκελώνη για τη Μαδρίτη, παρότι νομικά οι Καταλανοί είχαν κάνει τις σωστές κινήσεις. Η μια ομάδα είχε συμφωνήσει με τη Ρίβερ και η άλλη με τη Μιγιονάριος. Το θέμα έφτασε στην ισπανική ομοσπονδία η οποία, σε συνεννόηση με τη FIFA, επέλεξε μια απίθανη, σολομώντεια λύση: Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ο Ντι Στέφανο θα έπαιζε εναλλάξ σε κάθε ομάδα! Η Μπαρτσελόνα έκανε λόγο για φάρσα και αποσύρθηκε από τη διεκδίκηση του παίκτη, η Ρεάλ τής κάλυψε το ποσό που είχε δώσει στη Ρίβερ και, κάπως έτσι, ο Ντι Στέφανο φόρεσε τη φανέλα της «βασίλισσας» το 1953 και κατέκτησε διαδοχικά τα πέντε πρώτα Κύπελλα Πρωταθλητριών της ιστορίας, χτίζοντας τον μύθο της ομάδας της Μαδρίτης.

Αλέξανδρος Λοθάνο – kathimerini.gr