ΣΠΟΡ

Η μέρα που άλλαξε η Γιουνάιτεντ

Η μέρα που άλλαξε η Γιουνάιτεντ
Ο χαιρετισμός του σερ Άλεξ Φέργκιουσον λίγο πριν το τελευταίο του παιχνίδι στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα που γνωστοποιήθηκε η αποχώρηση του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον από τον πάγκο της Μάντσεστερ

Τη Δευτέρα 8 Μαΐου συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από τότε που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επιβεβαίωσε την είδηση που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της: Την αποχώρηση από τον πάγκο της του σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Η ιστορία έσκασε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης το βράδυ πριν από την επίσημη ανακοίνωση, παρά τις προσπάθειες που είχε καταβάλει όλο το προηγούμενο διάστημα ο σύλλογος να το κρατήσει επτασφράγιστο μυστικό. Δέκα χρόνια από εκείνη την ημέρα και ακόμα η Γιουνάιτεντ δεν έχει καταφέρει να συνέλθει από την αποχώρηση του Σκωτσέζου μάνατζερ, ο οποίος στα χρόνια που βρισκόταν στο τιμόνι των «κόκκινων διαβόλων» κατέκτησε 13 τίτλους Premier League, πέντε Κύπελλα Αγγλίας, τέσσερα Κύπελλα Πρωταθλήματος, δύο Champions League, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων, ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων FIFA. Νωρίτερα από αυτά, ως προπονητής της Αμπερντίν, είχε προλάβει να πανηγυρίσει τρία πρωταθλήματα Σκωτίας, τέσσερα Κύπελλα, ένα Λιγκ Καπ, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης και ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.

Με αφορμή την επέτειο αυτή, το BBC Sport μίλησε με διάφορες πηγές από το περιβάλλον της Γιουνάιτεντ εκείνη την εποχή για να αποκτήσει μια εικόνα της διαδικασίας που είχε ως γραμμή τερματισμού το 5-5 με την Γουέστ Μπρομ στο τελευταίο παιχνίδι του Φέργκιουσον στις 19 Μαΐου του 2013.

Ο πρώτος που ενημέρωσε ο Σερ Αλεξ για τις προθέσεις του, ήταν ο διευθύνων σύμβουλος της ομάδας, Ντέιβιντ Γκιλ στις αρχές της ίδιας χρονιάς. Βέβαια τη συνάντηση την είχε προκαλέσει ο παράγοντας της Γιουνάιτεντ για να ενημερώσει τον Σκωτσέζο για τη δική του πρόθεση να φύγει από το «Ολντ Τράφορντ». Έχοντας συνεργαστεί στενά με τον Φέργκιουσον για περισσότερο από μια δεκαετία, ο Γκιλ ήθελε ο προπονητής να είναι από τους πρώτους που θα γνώριζαν ότι σκόπευε να αποχωρήσει το επόμενο καλοκαίρι, με στόχο να πάρει μια θέση στην εκτελεστική επιτροπή της UEFA. Όμως τελικά αυτός που αιφνιδίασε ήταν ο Φέργκιουσον που του αποκάλυψε ότι αυτή η σεζόν θα ήταν και η τελευταία του στην ομάδα, έχοντας μάλιστα δεσμευτεί στους Γκλέιζερ ότι μέχρι τις 31 Μαρτίου θα τους ενημέρωνε για τις προθέσεις του. Όταν πέρασε η ημερομηνία αυτή, μόνο λίγοι και εκλεκτοί, μεταξύ των οποίων και οι ιδιοκτήτες της Γιουνάιτεντ, η οικογένεια Γκλέιζερ, γνώριζαν για την επικείμενη αποχώρηση.
Ωστόσο, κοιτάζοντας πίσω, υπήρχε ένα τεράστιο στοιχείο…

Στις 5 Μαρτίου, η Γιουνάιτεντ αποκλείστηκε από το Champions League με επεισοδιακό τρόπο από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η αποβολή του Νάνι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα, με τον Φέργκιουσον να έχει γίνει έξαλλος κατά τη διάρκεια του. Ετσι μετά το τέλος της αναμέτρησης ο Γκιλ, ζήτησε από τον άμεσο συνεργάτη του Φέργκιουσον, τον Μάικ Φέλαν, να πάει εκείνος στη συνέντευξη Τύπου, καθώς ο Σερ Αλεξ ήταν «αναστατωμένος» και «δεν ήταν σε θέση» να τους μιλήσει.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Φέλαν κάλυπτε τον «προϊστάμενό» του στο συγκεκριμένο κομμάτι. Αλλωστε ο Φέργκιουσον για περίπου επτά χρόνια δεν μιλούσε στο BBC, εξαιτίας ενός επίμαχου ντοκιμαντέρ για τον γιο του Τζέισον, όμως αυτό αφορούσε μόνο στους αγώνες για την Premier League και όχι τους ευρωπαϊκούς, όπου έπρεπε να τηρήσει το πρωτόκολλο. Η αλήθεια όμως για την άρνηση και τον θυμό του Σερ Αλεξ δεν είχε να κάνει με την αποβολή του Πορτογάλου, αλλά με το γεγονός ότι έχασε την τελευταία ευκαιρία που είχε για να διεκδικήσει ξανά την κούπα με τα «μεγάλα αυτιά». Ετσι αποφάσισε να μην βρεθεί μπροστά στις κάμερες, αν και ο Φέλαν εκείνη την στιγμή δεν μπορούσε να γνωρίζει την πραγματική αιτία.

Μερικές εβδομάδες αργότερα, στις 22 Απριλίου, η Γιουνάιτεντ εξασφάλισε τον τίτλο όταν ο Φαν Πέρσι πέτυχε χατ-τρικ στη νίκη με 3-0 επί της Αστον Βίλα. Ο Ολλανδός επιθετικός είχε αποκτηθεί από την Αρσεναλ το προηγούμενο καλοκαίρι, έχοντας λάβει προσωπική διαβεβαίωση από τον Φέργκιουσον ότι δεν σκόπευε να αποχωρήσει. Όμως ο Σκωτσέζος είχε αλλάξει γνώμη και αυτή η επιτυχία του τίτλου άνοιξε το δρόμο για να τεθεί σε εφαρμογή ένα σχέδιο…

Εκείνη την εποχή δεν ήταν δεδομένο ότι η Γιουνάιτεντ θα διοργάνωνε παρέλαση στην πόλη με ανοιχτό λεωφορείο για να γιορτάσει την κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ. Αλλωστε δεν το είχε κάνει ούτε το 2008, ούτε το 2009. Ομως το γεγονός ότι έναν χρόνο νωρίτερα, τη σεζόν 2011-12, η Μάντσεστερ Σίτι είχε κάνει τη δική της επίδειξη στους δρόμους της πόλης, πολλοί στον σύλλογο ήταν βέβαιοι ότι η Γιουνάιτεντ θα απαντούσε. Η επίσημη ενημέρωση είχε να κάνει με το γεγονός ότι αυτό ήταν το 20ό πρωτάθλημα για την ομάδα, αν και κάποιοι λίγοι ήξεραν ότι ήταν και το τελευταίο του Φέργκιουσον…

Η απόφαση της διοίκησης ήταν η ανακοίνωση για την αποχώρηση του να βγει στον αέρα το πρωί της Τετάρτης 8 Μαΐου. Μια μέρα νωρίτερα, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη για διάφορα μέλη του προσωπικού. Τους είπαν να προετοιμαστούν για μια μεγάλη ανακοίνωση, όσο μεγαλύτερη ήταν δυνατόν να είναι, για το επόμενο πρωί. Ο τόνος της συζήτησης ήταν να οδηγηθεί ο κόσμος στο να πιστέψει ότι επρόκειτο για μεταγραφή ή χορηγία. Όμως, στο τέλος της σύσκεψης, μια μοναχική φωνή δήλωσε με αποφασιστικότητα «ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς», φράση που έμοιαζε με ένα είδος καθοδήγησης για το τι θα ακολουθούσε την επόμενη μέρα.

Καθώς η συνάντηση διαλύθηκε, οι φήμες εξαπλώθηκαν, αρχικά στο προπονητικό κέντρο της Γιουνάιτεντ στο Κάρινγκτον και στη συνέχεια έξω από αυτό. Καθώς οι εικασίες έδιναν και έπαιρναν, το προσωπικό που γνώριζε, συνειδητοποίησε ότι το μυστικό τους ξέφευγε, ενώ την ίδια ώρα ανώτερα στελέχη του προπονητικού επιτελείου έλαβαν γραπτά μηνύματα που τους ενημέρωναν ότι η αποχώρηση του Φέργκιουσον είχε κυκλοφορήσει σαν ένα είδος φήμης. Μάλιστα το ίδιο βράδυ, η Telegraph ήταν η πρώτη που στην ηλεκτρονική της έκδοση ανέβασε την πληροφορία για την αποχώρηση του Φέργκιουσον, ενώ στη συνέχεια την ακολούθησαν και τα υπόλοιπα ΜΜΕ.

Ο Σερ Αλεξ έδειξε δυσαρεστημένος με το γεγονός ότι δεν ήταν αυτός που ενημέρωσε το προσωπικό, αλλά τα ΜΜΕ. Ετσι, όταν το προσωπικό με το οποίο συνεργαζόταν πιο στενά έφτασε για δουλειά, θέλησε να τους μιλήσει. Ζήτησε συγγνώμη για τον τρόπο με τον οποίο είχαν βγει οι πληροφορίες, αλλά επιβεβαίωσε ότι παραιτείται. Οι συναντήσεις ήταν σύντομες και δεν κράτησαν περισσότερο από 10 λεπτά…

Στη συνέχεια, ο Φέργκιουσον πήγε να δει τους παίκτες του, λίγο πριν δοθεί στον Τύπο η επίσημη ανακοίνωση της ομάδας. Η αντίδραση των ποδοσφαιριστών ήταν η αναμενόμενη σε τέτοιες περιπτώσεις, καθώς εκτός από την συγκίνηση, έγινε και μια προσπάθεια να ελαφρύνουν το κλίμα. Υπήρξαν αστεία για την έλλειψη πειθαρχίας στα αποδυτήρια, για την ανακούφισή τους ότι ο Φέργκιουσον επιτέλους θα έφευγε και για τις προβλέψεις ότι θα άλλαζε ούτως ή άλλως γνώμη και θα επέστρεφε την επόμενη σεζόν.

Λίγο αργότερα είδε το φως της δημοσιότητας και το δελτίο Τύπου, το οποίο πήρε την τελική του μορφή δέκα λεπτά πριν «ανέβει» στην ιστοσελίδα της Γιουνάιτεντ. Η ανακοίνωση, που περιείχε μακροσκελείς αναφορές από τον Φέργκιουσον, τον Γκιλ και τους συμπροέδρους Τζόελ και Άβραμ Γκλέιζερ, ελέγχθηκε και επανελέγχθηκε για να διασφαλιστεί ότι θα βγει χωρίς λάθη. Δεν είχαν περάσει παρά ελάχιστα λεπτά από την δημοσιοποίηση του τέλους του Φέργκιουσον, όταν η σελίδα «έπεσε» καθώς δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει στον αριθμό των επισκεπτών.

Τέσσερις ημέρες αργότερα, δημοσιεύτηκε η δήλωση του ίδιου του Φέργκιουσον: «Είναι η κατάλληλη στιγμή. Ήταν σημαντικό για μένα να αφήσω τον οργανισμό στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και πιστεύω ότι το έκανα», τόνισε στο ξεκίνημα του μηνύματός του, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στη σύζυγό του και την οικογένειά του, στους παίκτες και στους άμεσους συνεργάτες του, στο προσωπικό του συλλόγου, στον Σερ Μπόμπι Τσάρλτον, στον Ντέιβιντ Γκιλ και στους ιδιοκτήτες της. Ολοκλήρωσε με αυτό το ευχαριστώ στους οπαδούς: «Ήταν τιμή και τεράστιο προνόμιο που είχα την ευκαιρία να ηγηθώ του συλλόγου σας και έχω εκτιμήσει τον χρόνο μου ως προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ».

Στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι, ακούστηκαν το «My Way» του Frank Sinatra και το «Unforgettable» του Nat King Cole, που και τα δύο αποτέλεσαν το «ευχαριστώ» της Γιουνάιτεντ στον Σερ Αλεξ, ο οποίος παρά την βροχή, πήρε το μικρόφωνο και μίλησε στους οπαδούς: «Δεν έχω κανένα έτοιμο κείμενο, , απλά θα παραμιλάω. Υπήρξατε η πιο φανταστική εμπειρία της ζωής μου και τώρα δουλειά σας τώρα είναι να σταθείτε δίπλα στον νέο μας προπονητή». Στη συνέχεια, τα εγγόνια του τον συνόδευσαν σε έναν τελευταίο γύρο του «Ολντ Τράφορντ». Οι παίκτες της Γιουνάιτεντ χάρισαν στον Φέργκιουσον ένα ρολόι Rolex του 1941, που σηματοδοτούσε το έτος γέννησής του. Του έδωσαν επίσης ένα βιβλίο με φωτογραφίες που απεικονίζουν τη θητεία του στην ομάδα.

Η αποχώρηση του Φέργκιουσον ήταν η αρχή. Μέσα σε 12 μήνες, αποχώρησαν οι Γκιλ, Σκόουλς, Φέλαν, o προπονητής τερματοφυλάκων Ερικ Στιλ, επίσης οι Φέρντιναντ, Βίντιτς και Εβρά, ενώ σταμάτησε ο Γκιγκς.

Ήταν πραγματικά το τέλος μιας εποχής. Τίποτα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν θα ήταν ποτέ ξανά το ίδιο…

Κώστας Κουκουλάς-kathimerini.gr